Αταξινόμητα, Ανοιχτές σχέσεις, Στοχασμοί

Τρεις αλήθειες που πιθανόν δεν ξέρετε για την πολυσυντροφικότητα

Η πολυσυντροφικότητα εξακολουθεί να είναι παρεξηγημένη, ακόμη και από άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως πολυσυντροφικά. Ας δούμε, λοιπόν, κάποιους από τους μύθους που κυκλοφορούν και τις αλήθειες που κρύβονται πίσω τους.

Αταξινόμητα, Στοχασμοί

Δώδεκα Ερωτικές Διαδρομές

Ένα συλλογικό βιβλίο γραμμένο από δώδεκα Ελληνίδες και Έλληνες συγγραφείς ποικίλων σεξουαλικών προσανατολισμών. Ένα διήγημα, ένα θεατρικό μονόπρακτο και μια σειρά από δοκίμια προσωπικά και κοινωνικοπολιτικά συνθέτουν ένα ψηφιδωτό που αποκαλύπτει τις διαφορετικές πλευρές των (ανοιχτών και μη) ερωτικών σχέσεων.

Αταξινόμητα, Στοχασμοί

Καθένας με το ταίρι του

Ένα εξαιρετικό άρθρο της Coral Herrera που μας προ(σ)καλεί να ξανασκεφτούμε το ρόλο που παίζει ο έρωτας μέσα στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες. "Στοιχηθείτε ανά δύο παρακαλώ. Και αν είναι δυνατόν με άτομο του άλλου φύλου. Ευχαριστώ. Η ιδέα του έρωτα που κληρονομήσαμε από την αστική τάξη του 19ου αιώνα θεμελιώνεται στον πιο αδίστακτο ατομικισμό: δεν είναι τυχαίο ότι… Continue reading Καθένας με το ταίρι του

Στοχασμοί

Πολυσυντροφικότητα και βία

Με αφορμή την Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών Λίζα Αστερίου Σε μια συνέντευξη που έδωσα πρόσφατα στο περιοδικό Antivirus χρειάστηκε να απαντήσω σε μια δύσκολη ερώτηση: «Έχεις συναντήσει στο δρόμο σου πολυφοβικές συμπεριφορές;» Δύσκολη όχι γιατί δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα αλλά γιατί κάποια πράγματα είναι τόσο δυσάρεστα ώστε δεν θέλω… Continue reading Πολυσυντροφικότητα και βία

Στοχασμοί

Λέμε ΟΧΙ στο φόβο απ’ όπου κι αν προέρχεται!

Αν σκάψουμε λίγο πιο βαθιά, θα δούμε πως ο φόβος που καλλιεργεί το σύστημα δεν αφορά μόνο την πολιτική. Διεισδύει ακόμη και στις πιο προσωπικές πλευρές της ζωής μας. Τούτες τις μέρες παρακολουθώ μ’ ενδιαφέρον πώς τα media σπέρνουν τον τρόμο στα μυαλά των ανθρώπων. Εντάξει, θα μου πείτε, είναι κοινό μυστικό ότι ο φόβος… Continue reading Λέμε ΟΧΙ στο φόβο απ’ όπου κι αν προέρχεται!

Στοχασμοί

Κανείς δεν είναι κανενός

Ένα εξαιρετικό κείμενο του Sraosha: πόσο ηθικό ή λογικό είναι να βλέπουμε τους ανθρώπους με τους οποίους σχετιζόμαστε σαν να είναι ιδιοκτησία μας; Μήπως η έννοια της αποκλειστικότητας υποβιβάζει τους ανθρώπους σε αντικείμενα;

polyamorygr

Κανείς δεν είναι κανενός

imagesE6NFNR5J
Αναδημοσίευση από εδώ: http://sraosha2.blogspot.gr/2014/09/blog-post_16.html

σ’ εσένα που δε με διαβάζεις

Υπάρχει πραγματικό πρόβλημα στην ιδέα της κτήσης ανθρώπων. Είναι εύκολο να ξεχνάμε ότι το «η γυναίκα μου» δεν εξυπακούει ιδιοκτησία, αλλά σχέση με τη γυναίκα — όπως άλλωστε και «το παιδί μου» δεν εξυπακούει κτήση αλλά μοναδική σχέση και ευθύνη απέναντί του. Αλλά δε μας ανήκουν οι άνθρωποί μας.

Ναι, ξέρω ότι ο έρωτας κατακεραυνώνεται ή υμνείται ως κτήση ή ως αδυναμία κτήσης. Ότι γίνονται κουβέντες για γυναίκες που δίνονται αλλά δεν παραδίνονται ή, χειρότερα, που παραδίνονται και (γι’ αυτό) δε δίνονται. Ότι κουβεντιάζονται ατέλειωτα οι άντρες, που είναι ζωάκια του σεξ αδάμαστα και περιπατητικά, που δεν εξημερώνονται παρά αλυσοδένονται με τιβί κι ιμάμ μπαϊλντί, με χόμπι, καφενέ και μερεμέτια.

Οι άνθρωποι όμως δεν είναι πράγματα. Οι γυναίκες δεν είναι πόλεις που λιγουρεύεται ο κάθε πολιορκητής, ούτε οι άντρες ατίθασες ή κατοικίδιες μαϊμούδες (όχι όλοι). Τα…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 487 επιπλέον λέξεις