Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζω τη συνέντευξη που έδωσα στη δημοσιογράφο Μαρία Παππά, η οποία δημοσιεύτηκε στη Lifo. Όταν μια εφημερίδα με μεγάλη αναγνωσιμότητα καταπιάνεται με το θέμα της πολυσυντροφικότητας, αυτό είναι σημείο των καιρών: δείχνει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για τις ανοιχτές σχέσεις – κάτι που ούτε θα το φανταζόμαστε σε άλλες εποχές. Η επανάσταση στον έρωτα έχει ήδη ξεκινήσει! 🙂
Δύο, τρεις ή και περισσότεροι σε μια σχέση
Μια συζήτηση για την πολυσυντροφικότητα
Οι ρίζες του ρεύματος των πολυσυντροφικών στο εξωτερικό βρίσκονται στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Πρόσφατα, όμως, η ομάδα «Ανοιχτές Σχέσεις» άρχισε να διοργανώνει πιο ανοιχτές συναντήσεις για άτομα που ενδιαφέρονται να μάθουν τα πάντα για τον όρο «polyamory», δηλαδή το να θέλει κανείς να έχει περισσότερες από μία ερωτικές σχέσεις, βασισμένες στην ειλικρίνεια και στη συναίνεση.
«Μπορεί να υπάρχουν μέχρι και ασέξουαλ άτομα ή μπορεί να υπάρχει και ομαδικό σεξ» λέει η Λίζα Αστερίου, δημιουργός της ομάδας και ακτιβίστρια σχετικά με θέματα σεξουαλικότητας. «Τίποτα δεν είναι υποχρεωτικό. Το βασικό πρόβλημα ήταν ότι κάποιοι άνθρωποι, όταν ακούνε τον όρο «ανοιχτές σχέσεις», πιστεύουν ότι θα βρουν εύκολες γκόμενες, και έτσι υπήρχε πολλή σεξουαλική παρενόχληση στο facebook – πλέον έχουμε βάλει κανόνες. Η σελίδα είναι ανοιχτή, αλλά υπάρχει και μια κλειστή ομάδα από 1.000 άτομα περίπου. Επίσης, οι συναντήσεις της ομάδας δεν ανακοινώνονται ανοιχτά, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις.
Γι’ αυτόν το λόγο, αυτό που κάνουμε δεν έχει ακουστεί πολύ. Είναι μια αναγκαστική επιλογή. Κάνουμε μηνιαίες συναντήσεις, βιωματικά εργαστήρια, συζητήσεις, προβολές ταινιών γύρω από το θέμα της πολυσυντροφικότητας και των ανοιχτών σχέσεων. Οι συναντήσεις μας, επειδή γίνονται σε κλειστό κύκλο, μαζεύουν γύρω στα 15 με 20 άτομα. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, δεν θέλουμε να γίνει κάτι μαζικό. Είναι καλύτερο να έρχονται λιγότερα άτομα για να γίνεται μια συζήτηση ουσιαστική, να μπορούμε να μοιραστούμε πράγματα και να μιλήσουμε για τον εαυτό μας και τις εμπειρίες μας. Στόχος δεν είναι να μαζέψουμε πλήθος αλλά να έχουμε ποιότητα, όχι ποσότητα. Έρχονται πολλά νέα παιδιά στις συναντήσεις, φοιτητές, φοιτήτριες, έρχονται όμως και άτομα 60 ετών».
Όμως, τι ακριβώς είναι η πολυσυντροφικότητα και πώς είναι μια σχέση με περισσότερους από δύο ανθρώπους; «Τυπική σχέση δεν υπάρχει» λέει η Λίζα. «Υπάρχει μεγάλη πολυμορφία, από το πιο χαλαρό μέχρι σχέσεις συμβίωσης. Σίγουρα υπάρχει ζήλια, όπως σε όλες τις σχέσεις. Πιστεύουμε, όμως, ότι η ζήλια, σε μεγάλο βαθμό, είναι ένα φαινόμενο που καλλιεργείται κοινωνικά. Σε άλλες μορφές πολιτισμών, από τα αρχαία χρόνια, οι σχέσεις είναι πολύ πιο ελεύθερες. (…)»
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ: http://www.lifo.gr/articles/greece_articles/90373